Hysterocrates hercules - ptasznik herkules

Hysterocrates hercules – ptasznik herkules

Nazewnictwo

Nazwa polska: Ptasznik herkules to nieoficjalna nazwa.

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Hysterocrates hercules – Ptasznik herkules (Pocock,1897)

Wygląd

Duży masywny ptasznik Głowotułów z wyróżnionym wyraźnie wzgórkiem ocznym i odwłok jest szarobrązowy lub ciemnobrązowy. Masywne odnóża pokrywają długie rzadkie szare włoski.

Dorosłe osobniki z rozstawionymi nogami osiągają 19 cm, głowotułów (karpaks) ma rozmiary 3,5/3 cm. Ubarwiony szaro – brązowo, brązowo. Odnóża pokrywają rzadkie długie włoski.

Występowanie

Afryka zachodnia: Benin, Ghana, Kamerun, Niger, Nigeria. Jego zasięg północną granica występowania rodzaju Hysterocrates, do którego zaliczamy 20 gatunków (innym znanym gatunkiem w hodowli terrarystycznej jest Hysterocrates gigas).

Biotop

Gatunek zamieszkujący wykopane przez siebie norki.

Długość życia

Samiec zdycha 2 miesiące po 11-12 wylince (tzn. po 2-2,5 roku) samica w sprzyjających warunkach dożywa kilkunastu lat.

Aktywność

Jak wszystkie ptaszniki prowadzi nocny lub zmierzchowy tryb życia i wychodzi na rekonesans po terrarium dopiero o zmroku.

Przeczytaj też Davus ruficeps

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Jest to ptasznik raczej spokojny i hodowli jego może się podjąć początkujący ale zawsze trzeba mieć na uwadze osobnicze cech ptasznika i najlepiej gdy pupil spędza życie w terrarium niż na rękach człowieka.

Jadowitość

Choć jest to ptasznik osiągający duże rozmiary i nieco agresywny nie obserwuje się znacznych powikłań po ewentualnym ukąszeniu, ale zawsze należy mieć na uwadze indywidualne uczulenia hodowcy. Po każdym ukąszeniu należy skonsultować się z lekarzem w przypadku jakichkolwiek podejrzanych objawów.

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Typowe dla podziemnych ptaszników. Jednakże dobrze jest gdy jest nieco wyższe. Jako podłożą używamy 10-20 cm warstwy torfu lub ziemi ogrodowej. Norki wykopuje sobie sam, ale jako elementy wyposażenia stosujemy gliniane rury lub pęknięte przewrócone doniczki. Kawałki kory tez dobrze spełniają te funkcje. Pamiętać należy o umieszczeniu małej płytkiej miseczki z wodą, z której ptasznik korzysta by się napić. Otwory wentylacyjne muszą być dobrze zabezpieczone najlepiej metalowa siatka bo mocne szczękoczułki mogą bez problemu poszerzyć oczka siatki i dać drogę ucieczki ptasznikowi.

Dla dorosłego osobnika wielkość terrairum to 30/30/20 cm (dł./wys./szer.). Młode osobniki trzymamy w mniejszych terrariach ze względu na to że podany im pokarm może się schować w kącie terrarium, gdzie ptasznik nie zagląda.

Oświetlenie

Jeśli nie pełni roli ogrzewania to jest zbędne, natomiast gdy ma utrzymywać odpowiednia temperaturę w terrarium powinno być przytłumione by nie stresować ptasznika zbytnia intensywnością. Najlepiej używać do tego żarówek ciemniowych dających czerwone nie intensywne światło.

Przeczytaj też Scolopendra oraniensis

Temperatura

Preferują zakres od 24 do 30°C.

Wilgotność

Lubi wyższą wilgotność na poziomie 70-80 % w związku z tym należy codziennie delikatnie zraszać terrarium letnią wodą ale wtedy, gdy ptasznik jest w ukryciu, bo nie lubią one, gdy woda osiada na ich ciałach.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Podajemy mu wszelkie owady – świerszcze, karaczany, larwy mącznika młynarka i drewnojady (Zophobas sp.) dorosłym możemy co jakiś czas podawać noworodki mysie. Intensywność karmienia jest zależna od wielkości i kondycji ptasznika ale najlepiej dorosłe osobniki karmić co dwa tygodnie, młode niedojrzałe raz, dwa razy w tygodniu. Posypywanie zwierząt karmowych preparatami witaminowo mineralnymi mija się z celem bo i tak nie trafią ta droga do ciała ptasznika lepiej, gdy do karmy owadów karmowych dodamy te preparaty to podnosi poziom witamin i minerałów w ich w ciałach i tą drogą dotrą do ptasznika. Zawsze należy mieć na uwadze to by młode ptaszniki nie dostawały ofiary większej od siebie i były usuwane z pomieszczenia ptasznika w przypadku ich nie skonsumowania następnego dnia, bo może się zdarzyć że drapieżnik (ptasznik) stanie się ofiarą.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Dorosłe samce na końcu nogogłaszczek mają „bulbusy” i nie posiadają haczyków piszczelowych, Pierwsza i czwarta para odnóży krocznych jest u samców zbliżonej długości, u samic pierwsza para odnóży krocznych jest natomiast krótsza od par czwartej. U obu płci czwarta para odnóży krocznych jest grubsza niż pozostałe odnóża. U samców jednak jest to mniej wyraźne.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Dojrzewają po 9-11 wylinkach tzn. po około 24-30 miesiącach. Samca łączymy z najedzoną samicą w jego terrarium (wtedy samica jest nieco zdezorientowana i łatwiej przystępuje do kopulacji). Niektórzy hodowcy trzymali dorosłe osobniki nawet przez 3 tygodnie w dużym terrarium gdzie miały one osobne kryjówki. Samica składa jajka do kokonu, którym opiekuje się cały czas. Po mniej więcej sześciu tygodniach wylęgają się młode ptaszniki w ilości do 250 sztuk. Przenosimy je delikatnie do terrarium, którym mogą wspólnie się rozwijać i rosnąc nawet do szóstej – siódmej wylinki (czyli przez około 8 miesięcy). Lepiej jest jednak po ich pierwszej wylince rozdzielić je pojedynczo do opakowań po filmie fotograficznym i nadzorować indywidualny wzrost młodych.