[5]
Loading...
Psalmopoeus pulcher – panamska blondynka
Nazewnictwo
Nazywany jest czasem „panama blonde”, co tłumaczyć można jako panamska blondynka.
Systematyka
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.
| Domena: | eukarionty (Eucaryota) |
| Królestwo: | zwierzęta (Animalia) |
| Typ: | stawonogi (Arthropoda) |
| Podtyp: | szczękoczułkowce (Chelicerata) |
| Gromada: | pajęczaki (Arachnida) |
| Rząd: | Pająki (Araneae) |
| Podrząd: | Opisthothelae |
| Infrarząd: | Mygalomorphae |
| Rodzina: | Theraphosidae |
Psalmopoeus pulcher (Petrunkevitch, 1925)
Wygląd
Ten średniej wielkości pająk osiąga ok. 7 cm – długości ciała, natomiast wraz z rozstawionymi odnóżami potrafi osiągnąć nawet 16 cm. Budowa typowa dla ptaszników nadrzewnych: smukłe ciało oraz silnie wydłużone odnóża. Dorosła samica jest większa od samca, bardziej masywna. Samiec jest raczej filigranowej postury – długie odnóża, mniejszy od samicy głowotułów i odwłok. Dodatkowo u dorosłych osobników widoczne są haczyki na pierwszej parze odnóży oraz bulbusy na nogogłaszczkach. Samiec posiada też dłuższe włoski na odnóżach. Ubarwienie tego ptasznika zmienia się bardzo w trakcie jego dorastania.
Młode: Odnóża barwy jasnopomarańczowej lub jasnobrązowej z czarnymi końcówkami. Głowotułów brunatny, czasem czarny porośnięty jasnymi włoskami. Odwłok ciemnozielony również porośnięty jasnymi włoskami. Na odwłoku słabo widoczny typowy dla Psalmopoeus wzór – długa pionowa linia poprzecinana na całej długości krótszymi pionowymi liniami, ciemniejszej barwy.
Podrostki: Z wiekiem pająki stają się ciemniejsze. Robią się brązowe na odnóżach i głowotułowiu, porastają też gęściej włoskami, głowotułów nabiera złotego, metalicznego „połysku”. Odwłok czarnieje, wzór na nim staje się niewidoczny. Włoski na odwłoku są bardzo krótkie (w przeciwieństwie do tych na odwłoku i głowotułowiu)
Starsze samice: Dorosłe samice tego gatunku są naprawdę piękne. W ich ubarwieniu dominuje kolor bladej pomarańczy lub nawet bladego różu. Odwłok nadal porastają gładkie włoski jednak jego barwa zmienia się. Czarny kolor przesuwa się ku tyłowi, „wraca” również wzór (w czarnym kolorze).
Dorosły samiec: Samiec po ostatniej wylince zmienia diametralnie swój wygląd i zaczyna przypominać inne dorosłe samce z rodzaju Psalmopoeus. Całe jego ciało porastają gęste włoski. Barwa zmienia się na stalowoszarą. Końcówka stopy robi się pomarańczowa.
Występowanie
Jak wskazuje potoczna angielska nazwa pochodzi z Panamy, jednak występuje także na północnych obrzeżach Kolumbii. Jego środowisko stanowią lasy deszczowe, w których buduje gniazda. Są one zazwyczaj typowymi dla Psalmopoeus „kominami”. Ptaszniki te mimo, że nazywane są nadrzewnymi, bytują bliżej ściółki. Często ich kryjówki znajdują się częściowo pod ziemią.
Biotop
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Długość życia
Samice tego gatunku dożywają nawet do 15 lat. Samce, w zależności od warunków hodowli żyją ok. pół roku po ostatniej wylince czyli ok. 1,5 roku.
Aktywność
Prowadzi raczej nocny tryb życia, jednak również w dzień można spotkać go poza gniazdem.
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Jadowitość
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Terrarium
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.
Terrarium średniej wielkości ok. 25/25/40 cm (długość/ szerokość/ wysokość), powinno zawierać kilku centymetrową warstwę podłoża. Ważnym elementem wystroju jest większy korzeń lub gałąź, który posłuży ptasznikowi za podstawę do budowy gniazda.
Temperatura
Optymalna temperatura to ok. 26-27°C. Pająk powinien jednak bez problemu wytrzymać zakres temperatur od ok. 22°C do 31°C.
Wilgotność
Istotną sprawą jest wilgotność. Nie powinna spadać poniżej 70%, a może być nawet nieco wyższa. Jest to szczególnie ważne w przypadku młodych osobników, które są mniej odporne na przesuszenie.
Oświetlenie
Oświetlenie nie jest istotne. Dobrym pomysłem jest czerwona 15W żarówka (ptaszniki „nie widzą” czerwonego światła).
Żywienie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.
Pożywienie stanowić mogą wszelkiego rodzaju bezkręgowce takie jak świerszcze, karaczany czy szarańcze. Jednak jak każdy nadrzewny ptasznik Psalmopoeus pulcher nie pogardzi latającą „przekąską” w formie motyla czy muchy (w przypadku młodych osobników).
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Samica dojrzewa po ok. 10-11 wylince – czasem zdarza się to wcześniej lub później. Wszystko zależy od indywidualnych cech osobnika. Samiec wcześniej zazwyczaj po ok. 9 wylince. Przed dopuszczeniem warto jest dobrze karmić przyszła parę, co może wydatnie zmniejszyć ryzyko wystąpienie kanibalizmu, zwłaszcza pożarcia samca przez samicę. Dorosłego, napełnionego samca umieszczamy w terrarium samicy. Powinien dość szybko odszukać kryjówkę samicy, po czym „tupiąc” w ścianki gniazda wywabić ją ze środka. Samiec powoli podchodzi do samicy, po czym używając haczyków na pierwszej parze odnóży podnosi przód samicy do góry. Następnie następuje moment zapłodnienia za pomocą nasienia zmagazynowanego w bulbusach. Po kopulacji ucieka, a samica wraca do gniazda (czasem jednak atakuje samca). Kokon składany jest ok. 2 miesiące po kopulacji. Jeżeli zdecydujemy się na inkubację to powinna ona przebiegać przy temperaturze 26 °C i wilgotności ok. 75%. Po ok. 2 tygodniach powinniśmy otworzyć kokon i zastać w nim nimfy II. Jeżeli wciąż są w nim jajeczka bądź nimfy I to kokon zaszywamy nicią i otwieramy jeszcze raz po kilku dniach. W kokonie znajduje się najczęściej ok. 100 młodych (liczba ta może się czasem mocno wahać). Nimfy II można trzymać razem, natomiast młode pajączki przekładamy do osobnych pojemniczków np. fiolek po kliszach. Unikamy w ten sposób aktów kanibalizmu.
Uwagi
Te piękne pająki coraz częściej pojawiają się na naszym rynku i obok Psalmopoeus cambrigei i Psalmopoeus irminia stanowią chyba najczęstszych przedstawicieli rodzaju Psalmopoeus w naszych hodowlach. Jest to raczej płochliwy gatunek, woli uciec niż atakować. Jednak jak w przypadku każdego ptasznika trafiają się wyjątki. Należy zachować należyty respekt. Porusza się bardzo szybko, przy czym zdolny jest do bardzo długich skoków, nawet z miejsca. Trzeba mieć to na uwadze zwłaszcza przy sprzątaniu czy karmieniu. Nie posiada silnego jadu i nie wyczesuje włosków parzących, ze względu na swoją szybkość nie powinien być polecany początkującym terrarystom. Ptaszniki te stanowią wspaniały obiekt obserwacji, są naprawdę pięknie ubarwione przy tym dzięki swojej aktywności dają się często obserwować poza kryjówką.
Opracowanie i źródła informacji
TheMetal na podstawie doświadczeń własnych oraz:
http://www.vogelspinnen.info
