Loading...
Chilobrachys spp.
Chilobrachys
Nazwa: Chilobrachys. Synonimem niektórych gatunków jest Selenocosmia, Phlogius lub Mustagetes.
Ptaszniki z rodzaju Chilobrachys zamieszkują południowo wschodnią Azję. Są to ptaszniki po części nadrzewne żyjące w dziuplach, szczelinach skalnych na stokach itp. Budują pajęczynowe gniazda i tunele. Występują w wilgotnych lasach. Osiągają od 4-5 cm ciała do nawet ponad 8 cm ciała. Optymalna temperatura to około 26-28°C w dzień do około 22°C w nocy przy wilgotności do 70-80%. Dorastają po średnio 2-3 latach. Samiec umiera po kilku miesiącach od ostatniej wylinki, samica żyje znacznie dłużej – do 10 lat. Odżywiają się wszelkimi bezkręgowcami jak i mniejszymi kręgowcami.
Wybrane gatunki
W hodowli występują następujące:
- Chilobrachys andersoni (Pocock, 1895). Szeroko rozprzestrzeniony. Występuje w Birmie, Malezji i Indiach. Jest to czerwonawo brązowy pająk. Można by rzec, że nawet rudy. Wiele osób uważa go za odmianę barwną Ch. huahini.
- Chilobrachys fimbriatus (Pocock, 1899). Występuje w Indiach w prowincji Goa. Najbardziej różni się od reszty Chilobrachysów. Ma ciut inną budowę, spermateka troszkę inny kształt i często się zakopuje. Przepiękny ptasznik. Karapaks beżowy, odwłok szaro-fioletowy we wzór z czarnych pasów a nogi czarne z metalicznym połyskiem.
- Chilobrachys huahini (Schmidt & Huber, 1996). Stosunkowo niedawno opisany ptasznik. Jeden z większych przedstawicieli rodzaju. Dorosła samica może mieć ponad 8cm ciała. Ptasznik koloru beżowego lub jasno brązowego. Jest to chyba najpopularniejszy ptasznik z tego rodzaju występujący w hodowlach.
- Chilobrachys sp. 'burmensis’. Do końca nie wiadomo czy jest to odrębny gatunek. Jedni twierdzą, że to andersoni, inni, że huahini a jeszcze inni twierdzą, że to nowy gatunek. Mój okaz jest bardzo podobny do Ch. andersoni aczkolwiek widziałem wiele z nich identycznych z huahini.
- Chilobrachys natanicharum znany wcześniej jako Chilobrachys sp. Electric Blue
Jadowitość
Chilobrachys mają dość silny jad jak na ptaszniki. Po ukąszeniu zwykle występuje bardzo silny ból ukąszonej kończyny, opuchlizna, może dojść do nudności i gorączki. W razie bardziej niepokojących objawów wizyta w szpitalu może być konieczna. Przy obsłudze terrarium najlepiej operować długą pęsetą i mieć pod ręką dodatkowe pudełko – są to pająki skoczne i po swojej pajęczynie biegają błyskawicznie więc o ucieczkę nie trudno.
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
Z racji tego, że ptaszniki te występują w Starym Świecie nie wyczesują parzących włosków z odwłoka co jest istotną sprawą dla alergików. Są jednak bardzo szybkie i agresywne. Zaniepokojone unoszą przednie pary nóg i przyjmują postawę odstraszającą. Tupią przy tym nogami i głośno syczą co zazwyczaj wystarcza. W przypadku, gdy napastnik dalej niepokoi pająka następuje błyskawiczny atak.
Dymorfizm płciowy
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.
Dorosłe ptaszniki są zazwyczaj do siebie podobne. Dorosły samiec posiada tylko bulbusy i jest znacznie mniejszy od samicy.
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Pająki te są nie mnożą się wzorowo. Samica może być agresywna w stosunku do samca i często samiec zostaje pożarty. Po udanej kopulacji samica zazwyczaj dostaje ogromnego apetytu. Kokon wytwarza średnio po 2-3 miesiącach. Młodych jest około 250 w kokonie. Młode z rodzaju Chilobrachys są dość spore w porównaniu np. z Brachypelma. Przejawiają dużą żarłoczność i szybko rosną.
Uwagi
Rodzaj Chilobrachys nie jest objęty CITES. Z racji jego zachowania i siły jadu nadaje się raczej dla doświadczonych i rozważnych (przede wszystkim) hodowców.
Rodzaj Chilobrachys liczy 23 gatunki (stan na 2006 rok).
