Cissus – cisus

Nazwa botaniczna: Cissus, znanych jest ok. 200 gatunków w obrębie rodzaju Cissus, lecz tylko 3-4 są powszechnie uprawiane.

Rodzina: Winoroślowate (Vitaceae)

Wielkość: W naturze dorasta do 3-3,5 metra ale w mieszkaniu przy odpowiednim cięciu może zachować niewielkie rozmiary.

Wygląd: Cisus jest szybko rosnącym pnączem, posiadającym czepne wąsy dzięki którym łatwo się czepia różnych przedmiotów i tym samym ma lepsze warunki aby rosnąć. Liście są owalne, skórzaste, długości 5-8 cm z ząbkowanymi brzegami.

Gatunki/odmiany:

• Cissus antarctica – Cisus australijski, ma liście koloru zielonego z bladymi nerwami, jak sama nazwa wskazuje pochodzi z Australii.
• Cissus discolor – Cisus różnobarwny, ma duże ciemnozielone liście ze srebrnymi paskami między nerwami, występuje na pł. Indochińskim i w Indonezji. .
• Cissus robifolia – Cisus rombolistny, ma ciemnozielone i błyszczące liście.
• Cissus striata, ma małe pięciolistkowe, zielonkawe liście jest z Patagonii.

Występowanie: Obszary międzyzwrotnikowe.

Informacje dodatkowe: Pierwszy gatunek odkryto w 1790 roku w Australii.

Zastosowanie: Rośliny te będą dobrze rosły w dużych terrariach tropikalnych z małymi zwierzętami np. anolisami, felsumami czy rzekotkami. Najlepiej przeznaczyć te kwiaty do wysokich terrariów gdzie poprowadzi się ich pędy na kraty, konary itp. i stworzy efektowną ścianę liści. Można też dać je do terrariów z patyczakami i straszykami, będą tam pełnić nie tylko rolę ozdoby, ale także i jadalni.

Stanowisko: Cissusy będą wdzięczne jeśli zapewni im się stanowisko jasne lub pół cieniste, ze średnią wilgotnością powietrza. Gleba średnio wilgotna, lekka z domieszką torfu i żwirku.

Hodowla: Kwiaty podlewamy wtedy gdy ziemia zacznie lekko przesychać, lejąc wodę uważajmy aby nie zalać roślin, gdyż ich korzenie są bardzo wrażliwe na zalanie co może spowodować masowe opadanie liści, rośliny nawozimy co 3 tygodnie nawozem do roślin liściastych bądź stosujemy pałeczki. Gdy zbytnio się rozrosną przycinamy ich pędy o 1/4 długości.

Rozmnażanie: Sadzonki, wierzchołka pędu ścinamy sadzonkę mającą 2 liście i pąk szczytowy, ukorzeniamy w mieszance ziemi i ostrego piasku, jeżeli to możliwe to w szklarence w temperaturze 20°C.

Piotr Jagodziński na podstawie własnych doświadczeń i literatury:

• H. Heitz „Rośliny doniczkowe”
• D. Longman „Pielęgnowanie roślin pokojowych”