Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [1]
Loading...
3365
Rośliny – Opisy

Pteris – orliczka

Nazwa botaniczna: Pteris cretica, „Pteron” tłumaczone z greckiego oznacza skrzydło więc nazwa wzięła się od przypominających skrzydło kształtów rośliny. Ma dwa rodzaje liści – płonne oraz większe zarodnikonośne.

Rodzaj: Pteris, około 280 gatunków

Rodzina: Pteridaceae (dawniej Acrostichaceae)

Wielkość: Osiąga 35 cm wysokości i podobną rozpiętość

Wygląd: Orliczka (Pteris) to krzaczasto rosnąca paproć pokojowa o liściach pojedynczo lub podwójnie pierzastych albo wciętych, niekiedy skędzierzawionych na wierzchołku. CIemnobrązowe kupki zarodni są ułożone w ciągłe linie na spodniej stronie listków.

Gatunki/odmiany:

  • Orliczka kreteńska (Pteris cretica) jest bardzo odpornym gatunkiem o wielu odmianach,jak np. :
    • ’Albo-Lineata’ o nieco szerszych listkach z zielonobiałą pręgą biegnącą przez środek;
    • ’Alexandreae’ o liściach nakrapianych, a na wierzchołku wciętych i skędzierzawionych;
    • ’Major’ o liściach mocno wciętych,bardzo szerokich,u podstawy zrośniętych;
    • ’Parkeri’ o liściach szerokich,niekędzierzawych i szorstkich;
    • ’Wimsettii’ o liściach jasnozielonych,nieregularnie pierzastych z kędzierzawymi czubkami.
  • Orliczka mieczowata (Pteris ensiformis) to typowo tropikalna paproć, od której pochodzą dwie ładne odmiany : 'Victoriae’ białawo prążkowana oraz 'Evergemensis’ o srebrzystym połysku.
  • Orliczka drżąca (Pteris tremula) to szybko rosnący gatunek australijski o podwójnie pierzastych liściach długości do 1m.Ponadto wyróżniamy inne gatunki (nieco rzadsze) :
  • Pteris ensiformis
  • Pteris argyraea
  • Pteris tricolor
  • Pteris denata
  • Pteris longifolia
  • Pteris fauriei
  • Pteris quadriaurita
  • Pteris biaurita
  • Pteris serrulata

Występowanie: Kraje strefy zwrotnikowej i podzwrotnikowej całego świata.

Przeczytaj też  Tacca chantrieri - krąpiel Chantriera

Stanowisko: Ciepłe miejsce, najlepiej zacienione. Jako podłoże można zastosować mieszankę ziemi liściowej, torfu, piasku i ziemi kompostowej, uniwersalnej (tzw. znormalizowana).

Hodowla: Utrzymujemy stałą wilgotność podłoża,podlewając miękką wodą. Bryła korzeniowa nie może nigdy wyschnąć! Przy niższej temperaturze rzadziej podlewamy. Zapewniamy bezpośrednie i pośrednie nawilżanie powietrza poprzez spryskiwanie (często i umiarkowanie). Nawozimy co tydzień bardzo słabą dawką nawozu, ponieważ rośliny są wrażliwe na nadmiar soli mineralnych. W razie potrzeby przesadzamy do podłoża o niskiej zawartości wapnia.

Rozmnażanie: Przez podział starszych roślin przy przesadzaniu albo wysiew zarodników w temperaturze 25°C pod szkłem.

Na podstawie własnych doświadczeń i literatury

  • John Brookes „Wielka Księga Kwiatów – sztuka kompozycji i pielęgnowania”

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu