Loading...
Rodzina owadów (Insecta) z rzędu chrząszczy (Coleoptera). Dotychczas opisano na świecie ok. 2.000 gatunków, z czego z terenu Polski wykazano 111.
Są owadami przeważnie małych rozmiarów, większość osiąga ok. 10 mm, jednak zdarzają się okazy przekraczające 50 mm. Czułki przeważnie krótkie, wygięte, zakończone 3 – 5 członową buławką, często owłosione. Zdarzają się też inne formy czułków. Głowa dość duża i szeroka, zrośnięta w jeden obrys z przedpleczem. Przedplecze może być trapezowate, zwężające się ku głowie, wtedy gładkie lub drobno punktowane. U części gatunków cylindryczne, szersze w wierzchołkowej części, silnie pofałdowane, z wyraźnymi kątami przednimi. Pokrywy zaokrąglone, gładkie z drobnymi żeberkami lub wydłużone z wyraźną rzeźbą w postaci głębokich bruzd i punktów. Druga para skrzydeł, błoniasta, służy chrząszczom do lotów. Czasem może być zredukowana. Nogi długie i smukłe, często z włoskami tworzącymi powierzchnię wiosła. Stopy pięcioczłonowe, czasem część czteroczłonowa. Odwłok zbudowany z 10 segmentów, przy czym część z nich zlewa się ze sobą. Najczęściej schowany pod pokrywami.
Dorosłe kałużnice są przeważnie roślinożerne lub detrytusożerne. Zjadają glony, rośliny podwodne, lub szczątki spoczywające na dnie zbiornika. Mimo wodnego trybu życia, większość kałużnic to słabi pływacy. Najczęściej kroczą trzymając się stałego gruntu. Są specjalistami względem preferowanych siedlisk. Wyróżnia się szereg gatunków zasiedlających różne typy zbiorników wodnych, spotykane są też gatunki żyjące na brzegach i rozwijające się w świeżych odchodach zwierzęcych.
Larwy kałużnic, o budowie podobnej do kampoidalnych larw Dytiscidae, polują na drobne bezkręgowce. Pokarm trawią pozajelitowo. W celu przepoczwarczenia wychodzą na ląd. Cały proces zachodzi najczęściej w wilgotnej ziemi.
Znani przedstawiciele: kałużnica czarnozielona (Hydrous piceus), gomolatka (Sphaeridium scarabaeoides), kałużnik (Hydrophilus caraboides).
