Loading...
Nieliczna grupa. Na świecie opisano ok. 2.000 gatunków (z czego w Polsce 119). Związane z czystymi wodami, głównie górskimi potokami (w naszej faunie 90 gatunków).
Są owadami małych i średnich rozmiarów, ok. 10 – 60 mm. Posiadają krótkie i cienkie nitkowate czułki, oczy złożone dużych rozmiarów (prowadzą głównie nocny tryb życia), trzy przyoczka. Ich aparat gębowy jest najczęściej uwsteczniony. Ciało długie, wąskie. Nogi długie, smukłe (czasem mocno nierozwinięte), stopy 1-2 członowe. Na końcu odwłoka posiadają dwie lub trzy długie cerci. Mają dwie pary błoniastych, bogato żyłkowanych skrzydeł, które, w stanie spoczynku, składają nad ciałem w charakterystyczny sposób. Pierwsza para jest z reguły większa i wydłużona, druga krótka i zaokrąglona.
Dorosłe jętki najczęściej żyją krótko (nawet kilkanaście godzin). Gatunki takie mają nierozwinięty aparat gębowy i układ pokarmowy, więc nie odżywiają się. Trzymają się najczęściej blisko wody, a ich krótki żywot służy tzw. lotowi kompensacyjnemu. Polega on złożeniu jaj w górze cieku wodnego, czyli miejscu z którego jako larwy mógł je znieść prąd wody. Stadia niedojrzałe żyją w wodzie, odżywiają się materią organiczną zbieraną z dna lub odfiltrowaną. Niektóre gatunki są drapieżne.
Ciekawostką w rozwoju jętek jest występowanie subimago. Jest to uskrzydlona forma wychodząca z nimfy i przekształcająca się w imago.
Pospolite gatunki to: ryboradka dziewica (Polymitarcis virgo), jętka pospolita (Ephemera vulgata)
