Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [1]
Loading...
2132
Encyklopedia, Chrząszcze – Chrząszcze Polski, Owady – Encyklopedia

Coccinellidae – biedronkowate

Biedronkowate (Coccinellidae, Latreille, 1807) Rodzina owadów (Insecta) z rzędu chrząszczy (Coleoptera). Z terenu Polski wykazano ok. 80 gatunków.

Chrząszcze małych lub średnich rozmiarów. Krajowe gatunki, pod względem długości ciała, mieszczą się w przedziale 2-9 mm. Czułki biedronek są przeważnie krótkie lub bardzo krótkie. Mają 8-11 członów, często na ich końcach występuje buławka. W aparacie gębowym charakterystyczne są głaszczki szczękowe o kształcie toporków. Głowa szeroka, wchodzi w przedplecze. To ostatnie szerokie, dość krótkie, przeważnie gładkie i lśniące z plamami. Pokrywy zaokrąglone i wypukłe, na swoich epipleurach mają często wgłębienia do chowania nóg. Przeważnie są nagie, błyszczące, z licznymi plamami. Charakteryzują się ogromną zmiennością kolorów, np. u Subcoccinella vigintiquatuorpunctata opisano ponad 200 odmian barwnych, często zupełnie do siebie niepodobnych. W ubarwieniu przeważają czerń, czerwień, żółć, biel. Druga para skrzydeł dobrze wykształcona, błoniasta. Nogi długie, jednak najczęściej schowane pod ciałem (zwłaszcza w przestrachu). Stopy czteroczłonowe, ale sprawiają wrażenie trzy członowych, gdyż trzeci człon może być mały i chowa się pod drugim. Odwłok, schowany przeważnie w całości pod pokrywami, zbudowany jest z 10 segmentów, jednak część z nich jest zredukowana. Na trzecim, najsilniej rozwiniętym sternicie widoczne są tzw. linie udowe, ważna cecha systematyczna. Biedronki są w przeważającej większości drapieżnikami. Żerują głównie na pluskwiakach, takich jak mszyce i tarczniki. Podobny tryb życia prowadzą ich larwy, robakowatego kształtu z licznymi wyrostkami. Są bardziej żarłoczne od postaci dorosłych, dziennie mogą skonsumować nawet 50 mszyc. Niektóre są roślinożerne i stają się lokalnie szkodnikami. Przepoczwarczenie następuje najczęściej na roślinach, przy czym poczwarka znajduje się częściowo lub całkowicie w ostatniej wylince larwalnej. Mnożą się bardzo szybko i mogą dawać 2 4 pokolenia rocznie. Zimują owady dorosłe. W tym celu potrafią gromadzić się setkami, a nawet tysiącami w różnych miejscach pod ziemią. Takie skupiska mogą składać się z wielu gatunków. Biedronki, ze względu na swój tryb życia, odgrywają dużą rolę w rolnictwie. Obecnie są jedną z broni w arsenale biologicznego zwalczania szkodników. Rozmnaża się je i masowo zrzuca na pola uprawne. Przedstawiciele: oczatka (Anatis ocellata), biedronka siedmiokropka (Coccinella septempunctata), biedronka dwukropka (Adalia bipunctata).

Przeczytaj też  Szalka Petriego

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu