Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [2]
Loading...
553
Encyklopedia, Chrząszcze – Chrząszcze Polski, Owady – Encyklopedia

Attelabidae – tutkarze

Tutkarze (Attelabidae, Billberg, 1820) Dość nieliczna rodzina owadów (Insecta) z rzędu chrząszczy (Coleoptera). Na świecie opisano ok. 1.300 gatunków z czego 28 z obszaru Polski. Są małymi owadami. Długość ich ciała waha się w przedziale 1,6 – 13 mm. Posiadają proste i długie, 11 – 12 członowe czułki. Człony są dość gęsto owłosione, trzy ostatnie tworzą buławkę. Głowa wyciągnięta w bardzo długi ryjek, na jego końcu znajduje się aparat gębowy z silnie rozwiniętymi żuwaczkami. Nie posiadają wargi górnej. Przedplecze mocno zesklerotyzowane, zawsze węższe od pokryw. Może być cylindryczne z zaokrąglonymi bokami lub stopniowo rozszerzać się ku podstawie. Jest często punktowane, a po jego bokach występują kolce. Pokrywy przeważnie krępe, czasem lekko wydłużone, stwardniałe jak przedplecze. Ich boki są prawie równoległe, czasem lekko rozszerzają się ku wierzchołkom. Ich powierzchnia może być punktowana, mogą znajdować się na nich rowki i liczne szczecinki. Posiadają też dobrze rozwiniętą drugą parę błoniastych skrzydeł. Nogi są dość krótkie lecz wysmukłe. Stopy pozornie czteroczłonowe, trzeci człon płatowato wcięty a w środek wchodzi czwarty, mocno uwsteczniony, połączony z piątym. Odwłok zbudowany z 7 segmentów, przy czym widać tylko 5 sternitów i 7 tergitów. Ostatni tworzy pygidium. Larwy tutkarzy przypominają pędraki, nie posiadają jednak odnóży. Odżywiają się tkankami w więdnących lub gnijących już roślinach. Przepoczwarczają się w glebie. Dorosłe owady jedzą świeże pąki roślin. Cechą charakterystyczną, od której rodzina wzięła nazwę jest tworzenie tutek z liści w których rozwijają się larwy. Sposób składania liścia pozwala często określić gatunek fitofaga. Część gatunków żeruje w liściach i owocach, bez ich zwijania, część rozwija się w tutkach zbudowanych przez inne gatunki. Prawie wszystkie krajowe Attelabidae związane są z drzewami, niektóre są poważnymi szkodnikami. Przedstawiciele: podryj dębowiec (Attelabus nitens), tutkarz brzozowiec (Deporaus betulae), oszynda leszczynowiec (Apoderus coryli).11

Przeczytaj też  Absorpcja, wchłanianie

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu