Brachypelma boehmei – ptasznik czerwononogi

Brachypelma boehmei – ptasznik czerwononogi

Nazewnictwo

Angielska nazwa tego pająka to Mexican Fireleg Tarantula.

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Jako gatunek sklasyfikowany w 1993 roku przez Schmidt’a i Klaas’a.

Wygląd

Dorasta do 6-7 cm ciała, z rozpostartymi odnóżami do 14 cm.

Jest to jeden z najpiękniej ubarwionych ptaszników. Tarczka grzbietowa jest czerwona, odwłok czarny, porośnięty dłuższymi, perłowymi włoskami. Odnóża są czerwone, uda i stopy czarne. Nie ma różnic w ubarwieniu samca i samicy. Młode są różowe z ciemną plamką na odwłoku. Około trzeciej wylinki odnóża młodych zaczynają nabierać czerwonego koloru, po piątej wylince barwy te są już dość wyraźne.

Występowanie

Brachypelma boehmei – ptasznik czerwononogi na wolności występuje na suchych obszarach Meksyku.

Brachypelma boehmei jest endemiczny dla Meksyku i można go znaleźć w małym nadmorskim regionie Sierra Madre del Sur, na wschód od dorzecza rzeki Balsas w zachodniej części stanu Guerrero.

Zachodnią granicą dystrybucji jest szeroka rzeka Balsas. Gatunek ten biegnie wzdłuż wybrzeża Pacyfiku, aż do obszarów, na których występuje Brachypelma smithi. Na północy wysokie pasmo górskie Sierra Madre del Sur oddziela Brachypelma boehmei od Brachypelma auratum w głębi lądu (Hijmensen 2018).

Biotop

Zamieszkuje subtropikalny suchy las, głównie na nizinach w pobliżu wybrzeża Pacyfiku. Gatunek ten wydaje się preferować zacienione obszary leśne.

Długość życia

Jest to pająk długowieczny samice żyją do nawet do 20 lat, zaś samce znacznie krócej do 1-2 lat po ostatniej wylince.

Aktywność

Głównie nocna.

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Nie jest tak spokojny jak inne ptaszniki z rodzaju Brachypelma. Jest to pająk pobudliwy i płochliwy, przy najmniejszym zaniepokojeniu wyczesuje włoski, nie próbuje jednak kąsać. U osób uczulonych może wystąpić reakcja alergiczna. Ręce puchną, po kilku godzinach pojawiają się pęcherze wypełnione płynem surowiczym, podobne do oparzeń. W takim wypadku radziłabym wypić wapń, a jeżeli objawy nie ustąpią należy udać się do lekarza. Jeżeli nie chcemy, aby nasz podopieczny chodził z łysym odwłokiem, nie należy go niepotrzebnie niepokoić, a manipulacje w terrarium ograniczyć do minimum.

Jadowitość

Gatunek ten nie ma jadu niebezpiecznego dla człowieka. Jego obroną jest wyczesywanie włosków parzących z odwłoka.

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Optymalne wymiary terrarium to 30/20/20  cm (dł./szer./wys.). Podłożem może być torf kwaśny, substrat kokosowy lub torf zmieszany z piaskiem. W pojemniku pająka można umieścić korzeń, połówkę orzecha kokosowego jako kryjówkę i miseczkę z wodą. Nie trzeba spryskiwać podłoża codziennie, wystarczy raz w tygodniu.

Temperatura

Wymaga 24-28°C.

Wilgotność

Utrzymujemy na poziomie 50-60%.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Brachypelma boehmei karmimy świerszczami, karaczanami, owadami łąkowymi. Niechętnie jedzą myszy. Młodym podajemy larwy mącznika młynarka i wylęg świerszczy. Długo rosną i dojrzewają w wieku kilku lat. Często zdarza się, że podrośnięte osobniki mają słaby apetyt. Od kiedy hoduję ptaszniki mam ten problem. Ale znalazłam na to radę: pająka trzeba przenieść do mniejszego pudełka i nieco podwyższyć temperaturę. Od razu zaczynają porządnie jeść. Po kilkakrotnym podaniu karmy możemy przełożyć zwierzę z powrotem do terrarium.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Dojrzałe samce mają na przedniej parze odnóży krocznych haczyki a na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy).

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Samiec dojrzewa po 2-3 latach, samica po 3-4 latach. Rozmnażanie nie jest zbyt łatwe. Według niektórych badaczy potrzebny jest okresowy spadek temperatury. Ale znam wypadki, gdzie nie zimowano ptaszników i z powodzeniem je rozmnażano. Przed kopulacją należy oba osobniki dobrze nakarmić, chociaż samica rzadko przejawia agresję wobec samca. Po pomyślnym dopuszczeniu samica wytwarza kokon (po około 5 miesiącach), w którym znajduje się 400-600 jaj.

Uwagi

Brachypelma boehmei jest gatunkiem prawnie chronionym.

Często mylony z podobnie ubarwionymi samicami z gatunku Aphonopelma bicoloratum. Różnice między tymi dwoma gatunkami to: Brachypelma boehmei prawie zawsze wyczesują włoski parzące z odwłoka, Aphonopelma bicoloratum bardzo rzadko.

Pierwszy ma na odwłoku krótkie perłowe włoski, drugi ma te włoski długie i czerwone. No i najistotniejsza różnica – Brachypelma boehmei ma gęsto owłosione odnóża, w przeciwieństwie do Aphonopelma bicoloratum.

 

Opracowanie i źródła informacji

Awikularia

Literatura:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
L. Klatil, Sklipkani krasavci s chlupatyma nohama, 1998;
G. Stadler, Vogelspinnen, 2000;
P. Cieślak, Pająki ptaszniki;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, Version 5.5;
Rick C. West, www.birdspiders.com
www.poecilotheria.com
www.tarantulas.ru
www.cyriocosmus.com
własne doświadczenia

Aktualizacja redakcja pajęczaki

Występowanie uzupełnione o Species conservation profiles of tarantula spiders (Araneae, Theraphosidae) listed on CITES https://doi.org/10.3897/BDJ.7.e39342