Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [10]
Loading...
10488
Płazy – Opisy, Płazy bezogonowe – opisy

Kaloula pulchra – termitówka indyjska

Kaloula pulchra – termitówka indyjska, południowoazjatycka

Nazewnictwo

Nazwa polska: Żaba wół, Indyjska żaba wół, żaba indyjska, południowoazjatycka
Nazwa angielska – Chubby Frog, Asian Painted Frog, Banded Bullfrog, Rice frog, Bubble frog, Malaysian Narrowmouth Toad, Piebald Digging Frog)
Nazwa niemiecka – Indischer Ochsenfrosch
Nazwa czeska – Parosnička nádherná
Nazwa francuska – Grenouille peinte d’Asie

Długość życia

Przy dobrej opiece nawet do około 11 lat.

Wygląd

Ciało Kaloula pulchra (Gray, 1831) jest masywne, wprost jajowate, a głowa krótka ze spiczastym pyskiem i dużymi szaro-niebieskimi oczami, co nadaje jej niezgrabny i śmieszny wygląd. Kończyny są krótkie i mocno umięśnione. Cztery długie palce przednich łap oraz pięć palców łap tylnych zakończone są przylgami. Na tylnych kończynach znajdują się dodatkowo po dwa duże wyrostki przeznaczone do kopania. Ubarwienie tych żab jest bardzo urozmaicone. Wierzchnia strona głowy i jej boki są koloru żółtego. Strona grzbietowa jest ciemnobrązowa. Brązowy kolor grzbietu oddziela wyraźnie od żółtej głowy ciemny pasek łączący oczy. Od tyłu oka, poprzez ramię, boki ciała aż po biodra ciągnie się brązowy prążek. Między tym paskiem, a brązowym grzbietem przebiega ostro żółty pas, ciągnący się od oka aż po tylną część uda. Boki ciała są nakrapiane w żółte i brązowe plamki, natomiast strona brzuszna jest rdzawa. Kończyny są szare, w ciemnobrązowe kropki i nieregularne żółtawe plamki. Podgardle samca jest czarne.

Kaloula pulchra – termitówki indyjskie osiągają do 7-8 cm długości, samice czasami nawet do 10 cm.

Występowanie

Półwysep Indochiński, Półwysep Malajski; Pd-Wsch Chiny, Birma, Kambodża, Laos, Nepal, Tajlandia, Singapur, Borneo.

Cechy szczególne

Jajowaty kształt ciała, mała głowa. Zaniepokojone termitówki nadymają się tak, że stają się dwukrotnie większe, potrafią również syczeć. Są zgodne, przyjaźnie nastawione i łatwo się oswajają. Charakterystyczny jest donośny ryk samców wydawany w okresie godowym. Są przystosowane do zagrzebywania się w ściółce leśnej.

Aktywność

Aktywne o zmierzchu, nocą i o świcie. Dzień spędzają zagrzebane w podłożu.

Biotop

Klimat Półwyspu Indochińskiego kształtowany jest przez wiatry monsunowe, które dzielą rok na dwie pory – suchą i wilgotną. Pora sucha, związana z kontynentalnym monsunem zimowym, który trwa od listopada do kwietnia. Charakteryzuje się suchą, słoneczną pogodą, od stycznia do marca pojawiają się niewielkie opady w postaci mżawki. Średnie temperatury stycznia wynoszą 20-25°C. Najwyższe temperatury panują od kwietnia do czerwca- dochodzą do ponad 40°C. Pora wilgotna związana jest z monsunem letnim, który przynosi niezwykle intensywne i gwałtowne opady oraz niewielkie ochłodzenie. Wieje on od maja do października. Średnie temperatury lipca wynoszą ok 24°C. Termitówki zamieszkują ściółkę wilgotnych lasów. W porze deszczowej, często spotyka się je w sadzawkach, kałużach i wolno płynących strumieniach. Nierzadko widywane są również w przydomowych ogródkach. W hodowli terraryjnej, gdy nie chcemy rozmnażać płazów, nie ma konieczności odtwarzania cyklu rocznego, wystarczy zapewnić stałe warunki jak opisano poniżej.

Przeczytaj też  Formica rufibarbis - pierwomrówka krasnolica

Terrarium

Nie musi być zbyt wysokie, lecz o dużej powierzchni dna. Dobrze przykryte, te pozornie niezgrabne płazy, potrafią podskakiwać i wydostać się z niskich zbiorników. Na dno wysypuje się grubą (10 cm i więcej), luźną warstwę mieszaniny piaskowo-torfowej, włókna kokosowego, lub kwaśnego torfu(bez nawozów!). Przydatna jest warstwa drenażu na dnie, która zapewni odprowadzenie nadmiaru wody z podłoża. Zależnie od wielkości zbiornika i obsady- całe podłoże należy wymieniać minimum raz na pół roku. Podłoże należy regularnie spryskiwać. Zapewnienie miejsc o zróżnicowanej wilgotności i grubości ściółki pozwoli płazom na wybór odpowiedniego dla siebie miejsca na dzienny spoczynek. Termitówki potrafią się wspinać, należy im też zapewnić liczne kryjówki – rurki korkowe lub kawałki kory. Konieczne jest zapewnianie części wodnej- musi być albo płytka (5-7 cm), albo o łagodnym brzegu umożliwiającym bezproblemowe wyjście. Mimo braku błon pławnych, termitówki dobrze pływają- nadymają ciało i unoszą się na powierzchni wody. Stosując większy zbiornik wodny, należy zadbać o odpowiednią filtrację wody. Terrarium można obsadzić roślinami, których jednak nie należy sadzić bezpośrednio w podłożu, gdyż będą regularnie wykopywane przez ryjące w ziemi żaby. Dobrymi roślinami są szczególnie mchy i epifity. Po nocnych eskapadach, termitówki zazwyczaj wracają w to samo miejsce, zagrzebują się tak dokładnie, że można odnieść wrażenie, iż w ogóle nie wychodziły spod ziemi.

Wielkość terrarium

Wymiary 70/50/50 cm dla samca z dwoma samicami – zwiększając obsadę terrarium, należy proporcjonalnie do ilości żab, zwiększać powierzchnię dna zbiornika.

Oświetlenie

Cykl 12 godzinny. Do oświetlenia najlepiej nadają się świetlówki, w szczególności te przeznaczone do terrariów lub akwariów. Jasne oświetlenie wpływa korzystnie na estetykę zbiornika i zapewnia odpowiednie warunki wzrostowe dla roślin.Można stosować również żarówki o małej(!) mocy – będą pełniły jednocześnie funkcję punktowego elementu grzejnego.Dla tych nocnych płazów intensywność oświetlenia ma drugorzędne znaczenie.

Temperatura

W dzień powinna wynosić 21-27°C, w nocy może nieco spadać. W większości przypadków temperatura pokojowa jest wystarczająca. Nie zaleca się stosowanie kabli grzewczych, z uwagi na zbyt wysokie miejscowe temperatury oraz konieczną, grubą warstwę ściółki – są niepraktyczne – bardzo szybko przesuszają podłoże.

Wilgotność

Powinna się wahać na poziomie 70-80%. Utrzymujemy ją zraszając regularnie wnętrze terrarium letnią wodą. Należy również pilnować wilgotności podłoża.

Żywienie

W naturze termitówki żywią się głównie mrówkami.W terrarium można karmić je wszelkiego rodzaju drobnymi żyjątkami, które ruszając się, wywołują w nich instynkt łowiecki – ich taktyka łowiecka polega na czekaniu, aż owad podejdzie wystarczająco blisko, bo można go było złapać błyskawicznym ruchem języka. Potrafią również aktywnie łapać owady- biegają i skaczą wówczas wyjątkowo sprawnie i szybko, jak na termitówki. Podajemy między innymi średniej wielkości świerszcze, larwy oraz chrząszcze mącznika młynarka (w miseczce), mniejsze karaczany (w miseczce), barciaki, drobne chrząszcze itp. Pokarm należy dodatkowo wzbogacać w wapń i witaminy. Wielkość owadów musi być dostosowana do stosunkowo małego pyszczka termitówek. Żaby łatwo przyzwyczajają się do karmienia z pęsety lub nawet w oddzielnym pojemniku – np. faunaboxie bez podłoża. Nie wykopujemy żab do karmienia. W terrarium mogą stale biegać mniejsze świerszcze- jednak dość masowo topią się one w wodzie. Warto, co jakiś czas, wykorzystać moment, gdy termitówki same się odkopują, na kontrolowane karmienie „do pełna”. Nie przekarmiać. W porze suchej żaby zakopują się i nie polują.

Przeczytaj też  Phrixotrichus scrofa

Dymorfizm płciowy

Samce są znacznie mniejsze od samic, a w okresie godowym wydają głośne ryczące odgłosy za pomocą wielkiego, czarnego rezonatora – cechą charakterystyczną jest czarne podgardle.

Rozmnażanie

W warunkach naturalnych termitówki rozmnażają się z nadejściem monsunu letniego, a więc z początkiem silnych opadów (maj/czerwiec). Skrzek składany jest w zbiornikach okresowych, dużych kałużach. Rozród w warunkach terraryjnych nie jest łatwy, a do jego przeprowadzenia zniechęca dodatkowo niezwykle donośny ryk samców w okresie godowym. Samiec w porze godowej nawołuje unosząc się na powierzchni wody. W trakcie ampleksusu samica składa do wody jaja, które zostają zapłodnione przez samca. Kijanki karmi się drobnym planktonem oraz zielonymi glonami. Planując rozród jakichkolwiek płazów, należy zawczasu zabezpieczyć sobie odpowiednią bazę pokarmową!!! Wydajna hodowla muszki owocowej oraz świerszczy (wylęg!) są nieodzowne.

Odgłos godowy samca Kaloula pulchra – termitowka indyjska

Znalezione w sieci

  • Trio żab, samiec i dwie samice trzymane były w zbiorniku o wymiarach 80x40x35 cm, z basenem o głębokości 7 cm. 3 kwietnia przeniesione do 100 litrowego akwarium z substratem i basenem o głębokości 30 cm. 6tego kwietnia pojawia się ok 500 kijanek. Karmione płatkowanym pokarmem dla ryb, 19tego kwietnia osiągają 1,5 cm. W połowie maja mają już 1,5-4 cm długości, u największych kijanek pojawiają się 0,5 cm kończyny tylne. 25 maja pojawiają się kończyny przednie. Przeobrażenie następuje z końcem czerwca- żabka ma wtedy 2,5 cm. Rozwój larwalny przebiegał w temperaturze 17°C. Kijanki utrzymywane w temperaturze 25°C przeobrażają się przy wielkości 1,2 cm. Obserwuje się bardzo wysoką śmiertelność wśród kijanek i przeobrażonych osobników. Przyczyny śmiertelności upatruje się w małym zbiorniku hodowlanym kijanek, nieregularnych podmianach wody i słabej bazie pokarmowej. Brak danych odnośnie stymulacji do rozrodu.(1)
  • Skrzek Kaloula pulchra pojawił się 21 kwietnia nocą, przy akompaniamencie głośnych nawoływań godowych samców. Okrągłe jajeczka, o średnicy 0,7-1,4 mm okryte były cienką osłoną galaretowatą. Już następnego dnia obserwowano wolno pływające kijanki- temperatura wody wynosiła 26°C. Kijanki karmiono sproszkowanymi pokarmami dla ryb akwariowych. Metamorfoza rozpoczęła się 5 maja – 15 dni od złożenia skrzeku. Przeobrażone żabki miały 1 cm długości. Karmione były wylęgiem świerszczy. W trakcie rozwoju larwalnego nie obserwowano śmiertelności wśród kijanek.(2)
  • Wg danych z lat 1986-1991 termitówki rozmnażali: Sergei Kudryavtsev, Curator of Herpetology, Moscow Zoo (1986 r. po indukcji hormonalnej 350 szt; bez indukcji hormonalnej w latach 1988-89, uzyskano po 200 szt przychówku); 1990 r. Włodzimierz Stanisławski, Curator Aquarium/Reptiles Miejski Ogród Zoologiczny, Łódź – uzyskano 40 szt; w roku 1991 Diane Callaway, Henry Doorly Zoo, Omaha, NE (brak danych ilościowych) oraz John Behler, Curator of Reptiles NYZS The Wildlife Conservation Society, Bronx, NY- uzyskując 40 szt. Brak danych dla lat późniejszych.(3)

 

Uwagi

Wyjątkowo donośny „śpiew godowy” samców przypomina ryczenie wołu, co przyczyniło się do powstania drugiej nazwy tego płaza – żaba wół. Odgłosy te mogą być bardzo uciążliwe – stanowią jednak jedyną wadę tych przyjacielskich płazów. Poza okresem godowym, samce odzywają się sporadycznie. Jeszcze inna nazwa wywodząca się z języka angielskiego, to azjatycka żaba malowana i odnosi się do pięknego, kontrastowego ubarwienia termitówek. Zazwyczaj przyprószone podłożem termitówki, co jakiś czas przesiadują odkopane w swoim dołku – intensywne kolory i wyraźnie wilgotna skóra świadczą o przebytym linieniu. Po wejściu do basenu żaby zaczynają się czyścić- tylną nogą potrafią sięgnąć grzbietu, a nawet głowy. Po każdym kontakcie z nimi należy dokładnie umyć ręce, ze względu na pokrywający ich skórę śluz, który może powodować reakcje alergiczne.

 
Opracowanie i źródła informacji
Opis uzupełniła Aleksandra Pająkowska „Sihaya” na podstawie:
1. Rozmnožení parosničky indické Kaloula pulchra Gray, 1831
2. 1st spawning of the indian bull frog Kaloula pulchra (amphibia, salientia, microhylidae); Schmidt, A. A., Salamandra 14(2): 49-57, 1978 [abstract]
3. www.pondturtle.com/bfrog.html
4. www.frogweb.org
5. www.amphibiancare.com
6. Geografia powszechna, tom IV, PWN 1967
oraz własnych obserwacji.

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu